Başsağlığı: YAŞAR ÖZKAN SÜRGÜNDE HAYATINI KAYBETTİ

44 yıldır sürgün yaşadığı Paris’te hayatını kaybeden Yaşar Özkan` (Mustafa) ın ailesine, yakınlarına , dostlarına ve yoldaşlarına ASM olarak başsağlığı diliyoruz.

ASM Yürütme Kurulu üyelerimizden Engin Erkiner`in yakınen tanıdığı Yaşar Özkan için yaptığı açıklamayı yayımlıyoruz.

Avrupa Sürgünler Meclisi

15/ 02 /2024

YAŞAR ÖZKAN SÜRGÜNDE HAYATINI KAYBETTİ

1982’den beri öncelikle Paris, bir dönem Lyon’da yaşayan Yaşar Özkan sürgünde hayatını kaybetti. Paris’tekiler O’nu Mustafa adıyla tanırlar.

Devrimci mücadeleye MLSPB’de başlamıştı, sonra THKP-C Savaşçıları’na geçti. 1979’da İstanbul’da Selimiye Askeri Hapishanesi’nde birkaç ay birlikteydik. Daha sonra tahliye oldu.

Kaçtıktan sonra Yaşar ile herhangi bir temasım olmadı. 12 Eylül 1980’den sonra İstanbul’da İncirli civarında tesadüfen karşılaştık. Konuşurken orada bulunan Coca Cola fabrikasının bulunduğu sokağa saptık ve polis arabalarının arasına düştük. Kısa süre önce fabrikanın veznesi soyulmuş, nereden bilelim? Hemen aramızda “hapishaneden tanışıyoruz” diye anlaştık ve sakince yürümeyi sürdürüp polislerin arasından geçtik. Afişlerle aranmama rağmen beni tanıyan da olmadı.

Sonra bir daha görmedim.

1982 ortalarında Paris’teki işgal evlerine geliverdi. Şaşırdım doğrusu. Yeniden aranmaya başlayınca ülkeden çıkmış, Yunanistan üzerinden Fransa’ya gelmişti. Bir dönem orada kaldı, ardından ben Almanya’ya gidince ilişkimiz yeniden kesintiye uğradı. Paris’e geldiğimde mutlaka görüşürdük.

12 Eylül faşist cuntası tarafından vatandaşlıktan çıkarılanlar arasındaydı.

Son olarak kendisiyle yine sürgün olarak Paris’te hayatını kaybeden İbrahim Yalçın’ın cenazesinde görüştük.

Yaşar, Paris’te yaşayan ve günlük yaşantısını daha iyi izleyenlerin belirttiğine göre hayata boşvermişti. Sosyalist faaliyetine değişik örgütlerde devam etmiş ama beklediğini bulamamıştı. Son olarak  (eski ) TKP’de faaliyette idi.

Aynı durumda çok sayıda arkadaş bulunuyor. Sadece sürgünde değil, Türkiye’de de bulunuyor. Çok gerilerde kalmış mücadele yılları, ardı arkasına yaşanan hayal kırıklıkları ve sonuçta her şeye boşvermek…

Bir çeşit artık yaşamak istememek…

İyi bir arkadaştı. İnançlarını sonuna kadar korudu. Paris’te çok sayıda kişi tarafından sevilirdi.

Eşinden yıllar önce ayrılmıştı, Türkiye’de bir oğlu vardı.

Yaşını kesin bilmemekle birlikte 60’lı yaşların ortalarındaydı.

Olmaması gereken bir ölümdü.

Ard arda yaşanılan hayal kırıklıklarına sürgünlüğün yükü de binince hayat maalesef erken bitebiliyor.

Yakından ve uzaktan tanıyan herkese başsağlığı dilerim.

Engin Erkiner

111 kez okundu.

Check Also

Türkiye hapishanelerindeki politik tutsaklarla dayanışma amacıyla, Mannheim’da “Özgürlüğün Sesi” bir kez daha sergilendi

Türkiye hapishanelerindeki politik tutsaklarla dayanışma amacıyla, “Görülmüştür Kolektifi” ve “Red Fotoğraf Grubu” ile birlikte hazırlanan …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir