APO SILIMAN”ı da KAYBETTİK../ Ertekin Oruçoğlu

BiZi BiR TRENE  DOLDURDULAR (Cemal Süreya)

Bir yük vagonunda açtım gözlerimi,
Bizi kamyona doldurdular,
Tüfekli iki erin nezaretinde,
Sonra o iki erle yük vagonuna doldurdular,
Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar,
Tarih öncesi köpekler havlıyordu
Aklımdan hiç çıkmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler
Duyarlığım biraz da o çocukluk izlenimleriyle besleniyor belki.
Annem sürgünde öldü, babam sürgünde öldü.

APO SILIMAN”ı da KAYBETTİK …
Bugün aradan geçen yıllar sonra Arnhem çok bir başka gözüktü bana…Mağrurluğu ince bir hüznü hep yanında taşıyan Süleyman amcanın cenazesine gittik..
Süleyman amca gūn boyu bana Cemal Süreya”yı hatırlattı.
Cemal Süreya kara vagonlarla Bilecik’e sürgün yollarına düşürüldüğünde Sūleyman amca da Hozat’dan Yozgat’a sürgüne gidiyordu..
Kendi yurdunda yaşadığı gurbet yetmedi.Birde avrupa varoşlarında bir başka gurbeti yaşadı….
Demin dinledim….Zazaca bir tūrkū Apo Sılıman muziğin iç sesi,iç rengi ne kadar çok gūçlū…..alıp alıp beni de sūrgūnlere gõtūrdū….
Sūleyman amca Arnhem, Spejkirlan’da en zarif,ince kendine yaraşır hep hūzūnlū bir tebessūmū ile görünürdü….
Siyah dört köşe şapkası sanki ona.ardında bıraktığı.Munzur”ları hatırlatıyordu.
Ona en çok da karıncayı incitmez deyimi yakışıyordu…
o dinginliğin o sessiz ve tarifi zor hūznlü halini gördūkçe yaşadığı ağır travmalar kelimlerle anlatılamaz dı.
Bugün de o zerafetine, inceliğine yakışır bir son yolculuğa çıkmıştı.
Belki de.gurbette Dersim’in son sürgūnüydü.
Onu tanıyan bütün ama herkes oradaydı……
Güle güle Apo Sılıman Artık seni sürgün de edemiyecekler….
Cemal Süreya’da sana çok şiir biriktirdi…
Işığınız çok olsun….

Arnehm 14.05.2015

1402 kez okundu.