Tag Archives: SÜRGÜN DE YAŞAMAK

“Bir yük vagonunda açtım gözlerimi. Bizi kamyona doldurdular, Tüfekli iki erin nezaretinde… Sonra o iki erle yük vagonuna doldurdular. Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar… Tarih öncesi köpekler havlıyordu…  Aklımdan hiç çıkmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler… Duyarlığım biraz da o çocukluk izlenimleriyle besleniyor belki. Annem sürgünde öldü, babam sürgünde …

Read More »